ز اين پيله اي كه درآن زنداني هستي بيروني بيايي
سلام هورزاد
بذار از همين جمله هاي آخر شروع كنم
بلخ هزاران نفر هستند كه مي توانند بيايند و لبخند رفته را دوباره به لب هاي شما برگردانند. چه مي گويم صدها هزاز نفر و بلكه ميليون ها نفر چنين قابليتي دارند ولي اينكه چنين چيزي رخ نمي دهد دليلش كاملاً واضح است . شما در پوسته اي كه چون كرم ابريشم به دور خود پيچيده اي خود را زنداني كرده اي و ارتباطت با دنياي بيروني قطع است . اگر روزي تصميم بگيري از اين پيله اي كه درآن زنداني هستي بيروني بيايي و تبديل به پروانه اي سبكبال شده و رها و آراد پرواز كني آنگاه خواهي ديد كه چه گلهاي رنگارنگي در همين دور و برت هستند كه آنها را نديده بودي ... بله بايد از پيله ات بيرون بيايي
+ نوشته شده در شنبه ۱۴ آبان ۱۴۰۱ ساعت 16:12 توسط محمد توكلي
|
یادداشتهای روزانه و دیدگاههای شخصی